ขอบคุณ

นักเรียนชั้นอนุบาล ๑ เดินต่อแถวรถไฟมาที่โรงอาหาร โดยมีป้าแป๋ว(แม่ครัว)คอยจัดเตรียมอาหารไว้รอเด็กๆ
ขบวนรถไฟค่อยๆ เคลื่อนจากอาคารเรียนมาเรื่อยๆ จนมาถึงโรงอาหาร
ขณะเคลื่อนขบวนรถไฟมา เด็กๆ ช่วยกันร้องเพลงแจวเรือ ซึ่งในเพลงจะต้องเชิญแต่ละคนขึ้นมาแจว
พอมองเห็นป้าแป๋ว เด็กๆ ก็บอกว่า
...แจวเรือไปซื้อแก้ว(๒ รอบ)...ขอเชิญป้าแป๋วลุกขึ้นมาแจว

หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันนั่งที่โต๊ะอาหาร โดยมีคุณครูตาลเป็นผู้ดูแล
ครูตาล:ขอบคุณน้องเนย ขอบคุณน้องกอข้าว ขอบคุณน้องณัฎ ขอบคุณน้องซานจู

ขณะที่ครูตาลกำลังกล่าวชมเด็กๆ แต่ละคนอยู่นั้น เสียงก็เริ่มเงียบลง
ครูตาล:ขอบคุณเด็กๆ ที่น่ารักทุกคนค่ะ วันนี้น้องแจ็คๆ จะเป็นนำกล่าวขอบคุณข้าว เชิญน้องแจ็คๆ ค่ะ
น้องแจ็ค:ทุกคนพร้อม
ทุกคน:ข้าวเอ๋ยข้าวสุก ต้องกินทุกบ้านทุกฐานถิ่น
กว่าจะมาเป็นข้าวให้เรากิน ชาวนาสิ้นกำลังเกือบทั้งปี
ต้องทนแดดทนฝนทนลมหนาว กว่าจะได้ข้าวจากนามาถึงนี่
คนกินข้าวควรคิดดูให้ดี ว่าผู้มีคุณแก่เราคือชาวนา
ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง
อย่ากินทิ้งขว้าง เป็นของมีค่า
ผู้คนอดอยาก มีมากหนักหนา
สงสารบรรดา เด็กไม่มีกิน
ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำเนิดเรามา
ขอบคุณโลกที่ได้ให้เราอาศัยอยู่
ขอบคุณทุกคนที่ให้หนูได้รับประทานอาหารในมื้อนี้
หนูจะรับประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย
ขอบคุณครับ/ค่ะ
ครูตาล:เชิญเด็กดีรับประทานค่ะ
เด็กๆ:ขอบคุณค่ะ แจ็คๆ คุณครูตาล คุณครูภา คุณป้าแป๋วและคุณป้าสาว

หลังจากนั้นก็ลงมือรับประทานอาหารที่ป้าแป๋วได้จัดเตรียมไว้ให้ทุกคน พอได้ลิ้มรสอาหาร ก็บอกป้าแป๋วว่า
เด็กๆ:คุณป้าแป๋วอร่อยมากค่ะ

แล้วทุกคนก็รับประทานอย่างเอร็ดอร่อย

ทำไมทุกคนต้องกล่าวขอบคุณข้าว เพื่อน คุณครูและแม่ครัว

เพราะขณะเด็กกล่าวคำขอบคุณจะรู้สึกปิติ เกิดคุณค่าในตนเองและมองเห็นคุณค่าของสิ่งนั้น