วันศุกร์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2554

นาฬิกา

เช้าวันพฤหัสบดี ที่ ๒๗ เดือนตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๔ ขณะที่ผู้ปกครองทุกคนมาส่งเด็กๆ ทุกคนต่างสาละวนกับการทำภาระกิจส่วนตัว เช่น ส่งหนังสือนิทาน ส่งสมุดสื่อสารบ้านและโรงเรียน จัดของใช้ส่วนตัวไว้ในตู้เก็บของ เป็นต้น จนกระทั่งได้เวลาเข้าแถวเคารพชาติ พี่ซันซัน นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑ ซึ่งอยู่ในห้องเรียนก็มองนาฬิกา เห็นเข็มสั้นชี้ที่เลข ๘ เข็มยาวชี้ที่เลข ๑๒ รู้ตัวว่าได้เวลาเข้าแถวเคารพธงชาติ จึงเดินออกมาแล้วมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บริเวณสนามเด็กล่น เห็นเข็มสั้นใกล้ถึงเลข ๘ เข็มยาวชี้ที่เลข ๑๑ จากนั้นก็เดินดูแต่ละห้องเรียน ก็พบว่านาฬิกาแต่ละจุดไม่เท่ากัน จึงเกิดคำถาม "ทำไมนาฬิกาในโรงเรียนแต่ละจุดจึงบอกเวลาไม่เท่ากัน มีสาเหตุมาจากอะไร" ช่วงเวลานั้นคุณครูก็ใช่คำถามกระตุ้นต่อ "ทำไมล่ะคะ" คำถามนี้จึงกระตุ้นความสงสัยใครรู้และอยากหาตอบต่อกับเรื่องนาฬิกา
เช้าวันศุกร์ ที่ ๒๘ เดือนตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๔ เมื่อพี่ซันซันทำภาระกิจส่วนตัวเสร็จ ก็เดินสำรวจนาฬิกาแต่ละห้องเรียนพร้อมกับคุณครู อีกทั้งช่วยตั้งเข็มให้บอกเวลาได้ใกล้เคียงกันที่สุด แต่คำถามว่า"ทำไมนาฬิกาในโรงเรียนแต่ละจุดจึงบอกเวลาไม่เท่ากัน มีสาเหตุมาจากอะไร" ก็ยังคงอยู่ในความสงสัยใครรู้อยู่ โดยคุณครูจะไม่ผลีผลามบอกความรู้ แต่จะทอดเวลาให้คิดใคร่ครวญและพยายามหาคำตอบด้วยตนเอง เพราะจะทำให้เกิดความเข้าใจมากกว่าการท่องจำ

วันพฤหัสบดีที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2554

มิตรภาพในชุมชน


วันพฤหัสบดี ที่ ๒๗ เดือนตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๔

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จเรียบร้อย พี่อัลลี่นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑
ก็เดินถือถาดอาหารไปล้างที่อ่างล้างจานเพื่อล้่างให้สะอาด ขณะที่ยืนล้างอยู่นั้นเอง พี่อัลลี่ก็เปล่งเสียงออกมาว่า

พี่อัลลี่ : คุณป้าสาวค่ะๆ(แม่บ้าน)
ป้าสาว : ค่ะพี่อัลลี่
พี่อัลลี่ : หนูควรทำงานค้างตอนไหนดีคะ
ป้าสาว : งานค้างคืออะไรคะ
พี่อัลลี่ : งานที่หนูยังทำไม่เสร็จในวันนี้ค่ะ
ป้าสาว : ถ้าหนูทำเสร็จตอนเที่ยงนี้ ตอนเย็นนี้หนูจะได้เล่นกับเพื่อนๆนะค่ะ
พี่อัลลี่ : ขอบคุณค่ะคุณป้าสาว

จากนั้นพี่อัลลี่ก็นำถาดอาหารไปคว่ำไว้ แล้วรีบกลับห้องเรียนเพื่อแปรงฟันและทำงานที่ยังทำไม่เสร็จต่อไป